Straying in the neighborhood

De dag begon al warm, maar gelukkig had hij meer dan genoeg water tot zijn beschikking. Het was niet moeilijk daar aan te komen zeker niet als je water tot je magie toebehoorde! Maar het was juist 1 probleem waar zelfs een water mage last van had. Proviant, Het was al schaars geweest waar hij gewoont had, maar tijdens zijn reis naar hier was het toch iets wat nog schaarser was geweest. Gelukkig kon zijn zwarte paard Xeron alle voedzame plaatsten vinden waar hij kleine vallen kon maken waar knaagdieren ingelopen waren. Goed nu was stropen verboden, maar wat kon je anders als je geen geld had en je maag brulde als een leeuw? Zach streelde zijn paard over de hals en spoorde het aan tot een galop. Hij was erg zuinig op zijn paard en Xeron was niet zomaar een paard. Hij had ook vleugels en kon praten. Al was het laatste wat beperkt. Hij was pas drie en kon de taal der mensen maar in 1 taal goed spreken de engelse versie. Hollands kon hij een klein beetje en Zach was hem dat aan het leren. Xeron hielt voor over het algemeen meestal zijn mond en dat zetten de meeste mensen op het verkeerde been. Een dorp verscheen voor hen en Zach grinnikte. Hier zou hij vast iemand kunnen vinden waar hij even voor kon werken en zo geld verdienen. Mochten er problemen komen dan wist hij wel een manier om die persoon uit te schakelen. Water was nu eenmaal handig. De eerste huizen kwamen hen voorbij toen Zach Xeron tot stap maande. Hij had enkel een zadel nodig om zelf goed en comfortabel te kunnen zitten, maar een bit was te veel gevraagt voor zijn vliegend ros. Daarom droeg het dier ook geen hoofdstel. Ze stapte rustig voort tot een stel snot jongen dachten slim te zijn? Zach voelde het gebeuren en glimlachte even scheef. Xeron voelde hoe een jongen zijn veren wilde omsluiten en bokte hem weg. De jongens riepen verontwaardigt, maar Zach hielt zich doof en liet Xeron verder stappen. Het was hun eigenschuld moesten ze maar geen veren uit trekken? Maar hij had niet gezien dat iemand de actie van zowel de jongens gezien als van Xeron en Zach. Maar Zach had 'nog' niks gedaan dus hoefte ze hem er niet op aan te spreken...
(Open)

Van een afstandje keek ik naar de stad en de mensen. Ze liepen heen en weer allemaal hadden ze wat te doen. Ehh, ik zag niks meer in het stadsleven. Kort keek ik omhoog naar Solera, mijn feniks die boven me vloog. Ze maakte een raar en ongeduldig geluid. Ook Torn mijn hellpaard was ongeduldig aan het bewegen zodat ik ook wiebelde in het zadel. Zacht drukte ik mijn enkels aan, Torn reageerde gelijk en draafde richting de stad. Toen ik op de hoofdstraat kwam ging Torn over tot een stap. Nieuwsgierig keek ik om me heen naar de mensen. Het leek erop dat het warm was, ik en mijn dieren voelde er weinig van. Waarschijnlijk doordat ik vuur als mijn magie had. Sommige mensen stopte en keken verbaast naar mij en mijn dieren. Oké, ik kon begrijpen dat je zulke dieren niet iedere dag zag maar om te stoppen en blijven staren was iets wat overdreven. Alsof ik het niet merkte reed ik door, ondertussen verkende Solera het gebied vanuit de lucht. Mijn blik viel op de markt die opgezet was op een plein. Mensen kochten hun waar en handelaren schreeuwde boven elkaar uit om hun product aan te wijzen. Toch had het wel zijn charme, zo'n stad. Er zat wel iets in die drukte en handelingen waarin ik me thuis zou kunnen voelen. Ondanks dat gevoel voelde ik me alsnog als een vreemde. Was alles in mij een tweestrijd? Torn gooide zijn hoofd omhoog als antwoord ik lachte zwak en spoorde hem aan. In een drafje keek ik om me heen en hoorde ik wat jongens schreeuwen. Met een frons keek ik toe hoe ze naar een paard liepen en aan hem probeerde te plukken. Vanuit mijn oogpunt kon ik niet zien wat ze wilde pakken maar wel dat hij een trap kreeg. Toen ik het paard in beeld kreeg herkende ik het net zo goed als zijn berijder. Torn voelde mijn opwekking en reed naar ze toe. Toen we zij aan zij reden lachte ik vrolijk en klopte ik op Torn zijn hals. ''Krijgt Xeron hier ook al zo veel aandacht?'' Troostend aaide ik Xeron over zijn nek ''Ik denk dat ze dat geen tweede keer meer doen.'' Ik kende Xeron ook en wist dat hij kon praten, daarom sprak ik altijd rechtstreeks naar hem. Het liefste wou ik hem omhelzen, het was al een hele tijd geleden dat we elkaar hadden gezien. Al zou dat omhelzen moeten wachten tot we waren afgestapt.

De drukte van de markt begon te komen en Xeron schudden zijn hoofd even. Al dat lawaai waren ze beiden niet meer gewent, maar Zach liet hem rustig door stappen. Toch bleef hij rustig luisteren naar wat er allemaal te koop was. Fruit, groente, vlees, vis noem maar op zelfs meubels, ijzerwaren en magiesche hulp middelen. Daar bleef Zach even bij staan kijken op Xeron. Jammer genoeg had hij geen geld bij zich al informeerde Zach wel naar een mogelijke prijs voor een B-class armband die voor water magie bestemt was, maar dat zou Zach nooit kunnen betalen veel te duur! Rustig stapte Xeron weer verder tot ze beide hoefstappen in draf op hen afhoorde komen. Zach keek niet meteen om, maar die gene kon ook langs hem heen rijden? Maar de stem herkende Zach uit duizende. Hoe lang hij haar na die ramp wel niet gezocht had! 'Ze hebben vast geen dieren hier die zo uitzondelijk zijn als de onze.' zei Zach rustig en glimlachte zacht tegen haar. 'Ik dacht dat je net als de andere uit Harvester gedoid was?' murmelde Zach zacht en voelde tranen prikken. Zach legde zijn hand op Thorn zijn hals en klopte even. Het was goed om hen weer gevonden te hebben! Verderop was een fontijntje waar ze genoeg plek hadden om af te stappen. Zach gleed uit het zadel en wachten tot Ragya ook was afgestapt voor hij haar omhelste. Het deed hem goed om zijn nichtje weer in zijn armen te kunnen sluiten. Ze was net een zusje voor hem!

(Ik raad je aan om Zach's Droppings even te lezen voir je verder schrijft. Dat verklaart een hoop en zorgt niet voor verkeerde schrijfwijzen in de geschiedenis. )

Nu ik zo naast hem reed voelde ik me thuis. Ik was na die ramp gevlucht en Torn had me in veiligheid gebracht. Samen met Torn en Solera heb ik verder gereisd hopend dat mijn neef niet dood was en ik hem zou vinden. Wat had het lang geduurd, het reizen. Ik wou hem van alles vragen maar er kwam geen woord over mijn lippen. 'Ze hebben vast geen dieren hier die zo uitzondelijk zijn als de onze.' zei hij kalm. Mijn ogen gleden naar Torn die rustig doorliep ''nee...'' zei ik zacht. Torn drukte zijn snuit tegen Xeron en hinnikte zachtjes. 'Ik dacht dat je net als de andere uit Harvester gedood was?' Mijn blik werd droevig toen ik terug dacht aan die dag. Snel schudde ik die gedachten van me af en keek ik Zach aan ''Ik kon mezelf voor het meeste verdedigen en Torn heeft me in veiligheid gebracht toen het te zwaar werd.'' zijn blik gleed naar een open plek in de menigte en we reden daarheen. Hij stapte van Xeron af en gleed ook soepel van Torn zijn rug. Ik sloeg mijn armen om hem heen en een kleine traan gleed over mijn wang ''Zach, ik heb je gemist...'' Ik keek even op zodat onze blikken elkaar kruiste ''En hoe heb jij het gered?''


(ik heb mijn vorige post even verandert ^^)

Thorn! Ja hij was het beste dier op Solare na die goed voor zijn nichtje was! Zach luisterde in stilte zodra ze aan het woord was. Haar armen om hem heen deden Zach meer dan goed. Hij was niet meer alleen met Xeron niet dat hij dat erg vond, maar nu wist hij hoe Ragya ontsnapt was. Xeron drukte zijn snuit tegen die van Thorn aan en maakte dezelfde hinnikende geluidjes. Die twee waren ook blij elkaar weer te zien. Maar zodra hun blikken elkaar kruisde en Ragya vroeg hoe hij het overleefd had verscheen er een duistere blik in zijn ogen. 'Xeron vocht naast me tijdens het gevecht, maar ze overrompelde me bijna ik... ik had geen andere keuze dan Hydra te gebruiken! Eerst ging het goed, maar al snel nam de magie het over. Xeron vertelde me dat ik met Hydra bijna alke vijanden vernietigt had gehad. Ik kan me er zelf niks van herinneren die nacht.' zei Zach en hij was er niet trots op om dat te zeggen. Natuurlijk was hij blij nog te leven en Ragya, Thorn, Solera en Xeron nog in levende lijven te zien, maar hij was woest op het feit dat hij Hydra maar niet onder de knie kreeg. Al kon hij steeds langer de magie in tijd uit rekken, maar als Zach niet stoppen zou, zou hij alles om zich heen verwoesten!

'Xeron vocht naast me tijdens het gevecht, maar ze overrompelde me bijna ik... ik had geen andere keuze dan Hydra te gebruiken! Eerst ging het goed, maar al snel nam de magie het over. Xeron vertelde me dat ik met Hydra bijna alke vijanden vernietigt had gehad. Ik kan me er zelf niks van herinneren die nacht.' In zijn stem hoorde ik wat verwijt. Ik wist dat hij altijd al moeite met die aanval gehad had en zijn verwoestende kracht. Maar Zach had die dag geen andere keuze. ''Je weet dat er geen andere keuze was, en iedereen heeft iets wat hij niet kan controleren.'' Mijn blik gleed even weg voordat ik verder sprak ''Na de aanval kreeg ik last van woedeaanvallen, ze komen uit het niets en verwoesten een bepaalt gebied om me heen. Er is altijd veel vernieteging door het vuur...'' Ik beet mijn kiezen op elkaar als ik terug dacht aan zulke momenten. Wat wel niet verwoest had tijdens zulke dagen. Ik liet Zach weer los zodat hij weer kon ademhalen daarna liep ik naar Xeron en omhelste hem ook. ''Ik sla jou niet over hoor Xeron, ik heb jou ook gemist'' Daarna draaide ik om en keek hem bezorgt aan ''Is er niks gebeurt in de tussentijd?''

Zach wist dat hij toen geen andere keuze had gehad, maar toch voelde het aan alsof het iets was om zich schuldig over te voelen... Hij knikte hij haar woorden en luisterde naar haar verhaal. Het was vreselijk dat ze zulke dingen kon doen, maar het was nu eenmaal hun trauma op de aanval van de grote stad die beiden eraan over hadden gehouden. Zoals Zach. Hij had vaak nachten lang vreselijke nachtmerries! Ragya liet hem los en knuffelde Xeron. Zach streelde het hoofd van Thorn. 'Goed jouw ook weer te zien Thorn.' zei Zach en keek weer om en zag Ragya nog in een omhelsing met Xeron. 'I know Ragya, it is good to see you to.' sprak Xeron en hinnikte bij het zien van verwarde gezichten om hen heen. Toen Ragya vroeg of er nog wat was gebeurd onderweg dacht Zach even na. 'Op wat nachtmerries na niet nee, enkel voedsel te kort. Jij hebt vast ook geen geld bij?' zei Zach nogal droogjes, maar er klonk een lichte amusement in zijn stem door. Tja eten kon hij als de beste! Vooral wanneer Zach honger had dan kon de keuken overuren draaien, maar mocht Ragya nog geld opzak hebben moest hij het maar daarmee doen en als ze genoeg hadden voor 1 gerecht dan moesten ze het maar delen daar deed Zach niet moeilijk over.

Toen Xeron sprak hinnikte Torn beledigt. Hij had ook altijd al willen praten maar hij kwam niet verder dan normale paardengeluiden. 'Op wat nachtmerries na niet nee, enkel voedsel te kort. Jij hebt vast ook geen geld bij?' antwoorde Zach op mijn eerdere vraag. Ik lachte van voedsel tekort had ik geen last van gehad. Solera had voor mij vis of konijn gevangen en ik plukte wat kruiden en bessen om het eetbaar te maken. Het enige wat ik steeds moest kopen wat bepaalde groente en fruit. Maar alles op zich was het eten best lekker. Maar Zach kon verschrikkelijk veel eten naar binnen werken. Xeron kon er ook wat van, ik dacht altijd dat Torn al veel at. Ik haalde een buideltje tevoorschijn met wat geld erin. ''Het is lang niet genoeg voor jou reusachtige honger maar het kan een begin maken. Wat wil je, naar een herberg of iets op de markt kopen? Ik kan dan best wat eetbaars maken'' Een lachje schoot over mijn gezicht toen Torn Zach een lik gaf. ''Torn, dat moet je echt eens afleren''

Zach grinnikte toen ze het buideltje tevoorschijn haalde. Haar woorden waren meer dan waar, maar goed hij verbruikte alle binnen gekomen energie dan ook gelijk weer! Een bedompje zal voorlopig wel genoeg zijn.' grinnikte Zach en voelde het liktje van Thorn. Het voelde heet aan, maar Zach verbranden zijn wang gelukkig nooit. 'Ach laat hem. Ik vind het wel schattig.' zei hij en streelde Thorn over zijn snuit. Ergens vond Zach het wel jammer dat Thorn niet kon praten laatstaan een van de vele talen die beter verteelt konden worden dan de paarde taap. Natuurlijk kon Xeron het voor hen vertalen, maar het zou toch handiger zijn! 'Ik kan jouw beter laten koken. De kruiden die jij gebruikt laten een mens eerder vol zitten dan dat de koks uit de herbergen hier koken.' zei Zach en glimlachte vroendelijk naar Ragya